نسیـم امشب پیام آسـمـانی با خود آورده           فضا امشب فروغ جاودانی با خود آورده

فلک با آن همه پیری جوانی با خود آورده           عروس شب لباس شادمانی با خود آورده

به شادی خضر، آب زندگانی با خود آورده           نویدی خوش تر از جان، یار جانی با خود آورده

که امشب از زمین سـامـره خورشید می تابد

مهی که نـور حـق در آن تـوانـی دید می تابد

به لوح آفرینش نقش بست امضای پیروزی           طنین افکنده در گوش جهان آوای پیروزی

زمین و آسمان پُر گشته از غوغای پیروزی           ملائک را بود سرمستی از مینای پیروزی

به پرواز است در اوج فضا عَنقای پیروزی           که زنجیر اسارت باز شد از پای پیروزی

بر آن دستی که باید گلشن دین را دهد رونق

برون از غیب، دستی آمد و بنوشت جاء الحق

خدا در هر سری شیرین ترین شور آفرید امشب           بر اندام جهان پیراهن نـور آفـرید امشب

به پاس نصرت اسلام منصور آفرید امشب           ابرمرد دو گیتی را بهین پور آفرید امشب

به چشم اهل دل نورٌ علی نور آفرید امشب           جنایت پیشگان را، آتشین گور آفرید امشب

که هستی داد داور، عـدل و داد جـاودانی را

بـسـوزانـیـد آن آتـش فــروزان جــهـانــی را

زهی نرجس که از آغوش شب خورشید آوردی           خطا گـفـتـم خطا، آئـینۀ تـوحـیـد آوردی

سحر پیش از طلوع فجر، صبح عید آوردی           تو فرزندی که دادارش کند تمجید آوردی

تو ممدوحی که معبودش کند تأیید آوردی           تو مرآت خدا، بی شبهـه و تـردید آوردی

همه گـویند نـرجـس، نـازنـیـن دُردانه آورده

عروس فـاطـمـه بر فـاطـمـه ریحـانـه آورده

به هستی نام باطل از قلم افتاد، جاء الحق           که هستی از درون دل زند فریاد، جاء الحق

شده آزادی از حـبس ابـد آزاد، جاء الحق           فنا شد ظلم و باقی ماند عدل و داد، جاء الحق

خدا با وحی منزل این بشارت داد، جاء الحق           اَلا ای پیروان حق مبارک باد، جاء الحق

بـه چــشـم مــردم آزاده روح انــقــلاب آمــد

گریزان گشت تاریکـی به جایـش آفـتـاب آمد

چو روشن کرد با نور جمالش ملک امکان را           فراری داد با برقی شب بیداد و طغیان را

در آغوش پدر نیکو تلاوت کرد قرآن را           پدر لبخـند زد بوسید آن لبهای خندان را

به مهد ناز جا دادند آن خورشید تابان را           به ناگه گِرد وی دیدند در پرواز، مرغان را

به شور و نغمه و پرواز، هوش از دیگران بردند

ز مهـد ناز، مـهـدی را به سوی آسمان بردند

مسیحائی که جان بخشد به افکار بشر آمد           دل آرائی که دل را میدهد نوری دگر آمد

اهورائی که بر اهریمـنان بارد شرر آمد           جهانگیری که جِیش او قضا هست و قدر آمد

درخـت آرزوی آدمـیّـت را ثـــمــر آمـد           امام عـصر ما، با رایت فـتح و ظفـر آمد

فـــروغ از پــرتــو رخ داد جــان آدمـیّـت را

تــکـــامــل داد جـــان کــــاروان آدمــیّـت را

خدا را دست قدرت، نک برون از آستین آمد           رسول الله را احـیـاگـر قـرآن و دیـن آمد

فـروغ چشم زهـرا و امیرالـمـؤمنین آمد           حَسن حُسنی که بخشد نور بر اهل یقین آمد

حسینی نهضتی با صبر زین العابدین آمد           به عـلـم بـاقـر و صادق امام راستین آمد

جلال موسوی؛ حـلم رضا؛ جـود جوادی بین

نقی و عسکری را در سرور و وجد و شادی بین